Eliza Posthumastrjitte
Eliza Posthuma (Ryptsjerk 1921 – Gytsjerk 1981) was schrijver van toneelstukken.
In een krantengesprek jaren geleden geeft hij aan: " Al lang heb ik in mijn hoofd gehad een toneelstuk te schrijven. Ieder mens had zo zijn fantasieën. Door mijn werk kwam ik bij velen over de vloer; ik hoorde vele verhalen, weet van veel conflictsituaties. Verhaaltjes had ik wel, maar dan heb je nog geen stuk. Met goede raad en aanwijzingen, die ik heb gehad, kun je een toneelstuk schrijven dat er mag zijn. En dat dan goed wordt ontvangen. Dat geeft dan de moed om nog eens een stuk te schrijven.
Eliza (Lize) Posthuma uit Gytsjerk was jarenlang achterelkaar de enige bij de stichting Utjowerij Frysk Toaniel,die met een oorspronkelijk stuk op de markt kwam. In de kring van het Friese toneel was hij bepaald geen onbekende. Voor de toneelvereniging " Slucht en Rjucht " van Gytsjerk heeft hij veel betekend. Zowel als schrijver van toneelstukken, maar ook als bestuurslid en spelend lid. Veel Trynwâldsters hebben hem dan ook op de planken gezien.
Eliza Posthuma (Ryptsjerk 1921 – Gytsjerk 1981) wie skriuwer fan toanielstikken. Yn in krantepetear jierren lyn jout er oan; „Al lang ha'k yn de holle hân in toanielstik to skriuwen. Elk minske hat sa syn fantasijen. Troch myn wurk kaam ik by in protte minsken oer de flier; ik hearde gâns ferhalen, wit fan in soad konfliktsitewaasjes. Ferhaaltsjes hie 'k wol, mar dan hat men noch gjin stik. Mei goeie ried en oanwizingen, dy't ik hân ha, kin men in toanielstik skriuwe dat der wêze mei. En dat dan goed ûntfongen wurdt. Dat jout dan de moed om nochris in stik te skriuwen.
Eliza (Lize) Posthuma út Gytsjerk wie jierren efterelkoar de iennichste by de stichting Utjowerij Frysk Toaniel dy’t mei in oarspronklik stik op'e merk kaam.
Yn de rûnte fan it Fryske toaniel wie hy sûnder mis gjin ûnbikende. Foar de de toanielferiening „Slucht en Rjucht," fan Gytsjerk hat hy in soad betsjutting hân. Sawol as skriuwer fan toanielstikken, mar ek as bestjoerslid en spyljend lid. Gâns Trynwâldsters ha him dan ek op de planken sjoen.
Tekst Dirk Laverman, Gytsjerk
